Kiedy księgowość pełna, a kiedy uproszczona?

Zgodnie z art. 24a Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie wykonujące działalność gospodarczą, są zobowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu lub straty, podstawy opodatkowania oraz wysokości należnego podatku za rok podatkowy. W przypadku, kiedy u przedsiębiorcy nie powstaje obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych lub gdy nie zdecyduje się on na to dobrowolnie, jest on wówczas zobowiązany do prowadzenia ewidencji swoich operacji gospodarczych w sposób uproszczony.

Formy prowadzenia księgowości uproszczonej:

• Księga Przychodów i Rozchodów – najczęściej spotykana forma ewidencjonowania przychodów i kosztów. KPiR jest to narzędzie księgowe pozwalające przedsiębiorcy w sposób uproszczony ewidencjonować operacje gospodarcze (czyli przychody i koszty). Wyliczenie podatku następuje poprzez porównanie przychodów do osiągniętych kosztów (o prawidłowej klasyfikacji których decyduje art.22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Jeżeli w wyniku analizy księgowej przedsiębiorca nie osiągnął dochodu to nie musi płacić podatku.
• Karta podatkowa – forma ewidencjonowania przeznaczona dla wąskiej grupy przedsiębiorców wykonujących określone zawody. Przedsiębiorca co miesiąc płaci stawkę podatku określoną w załączniku nr 3 do ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.
• Ryczałt ewidencjonowany – podobnie jak w przypadku karty podatkowej, nie każdy przedsiębiorca może skorzystać z tej formy. Ryczałt ewidencjonowany jest podatkiem który wylicza się od przychodów, a nie, jak w przypadku pozostałych form opodatkowania, od dochodów.

Prowadzenie księgowości pełnej

Prowadzenie pełnych ksiąg jest bardzo szczegółowym oraz precyzyjnym sposobem prowadzenia księgowości. W związku z koniecznością biegłego poruszania się w obszarze kilku ustaw, min. ustawy o rachunkowości oraz ustaw podatkowych, prowadzenie rozliczeń w formie tzw. Ksiąg handlowych jest dość skomplikowane i właściwie niemożliwe do poprowadzenia samodzielnie, chyba że jest się księgowym, z doświadczeniem w prowadzeniu takiej formy ewidencji. Dlatego właśnie usługa ta często jest zlecana biurom rachunkowym, a w przypadku gdy przedsiębiorstwo działa na dużą skalę, przedsiębiorca może zdecydować się na utworzenie działu księgowości w swojej firmie, przy czym nie możemy zapominać że outsourcing usług księgowych jest najtańszą i najbardziej optymalną opcją.

Kto ma obowiązek prowadzenia księgowości pełnej?

• Spółki cywilne
• Spółki handlowe (osobowe, kapitałowe oraz w organizacji),
• Osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, jeżeli ich przychody netto za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 2 mln euro.

Księgowość uproszczona czy pełna?

Pełna księgowość jest wskaźnikiem statusu firmy, do głównych zalet jej prowadzenia zaliczyć można bez wątpienia pełny i dokładny obraz finansowy przedsiębiorstwa. Główną wadą jest konieczność stosowania zaawansowanych programów księgowych które będą wstanie spełnić wymogi jakie nakłada na ewidencję ksiąg handlowych ustawa o rachunkowości, podwyższone koszty prowadzenia księgowości w związku z skomplikowaniem procesów księgowych, a ze względów prawnych także ograniczona możliwość dysponowania własnym majątkiem.

Uproszczona księgowość ( kpir, ryczałt) przynosi duże oszczędności oraz możliwość skorzystania np. z dedykowanych programów do samodzielnego prowadzenia rozliczeń księgowych, co jednak w związku z coraz bardziej skomplikowanymi przepisami podatkowymi nie wydaje się najlepszym rozwiązaniem dla przedsiębiorcy który przede wszystkim chciałby zająć się prowadzeniem swojego biznesu – czyli zarabianiem pieniędzy, a księgowość i tzw. „papiery” zlecić osobom które zajmą się tym w jego imieniu.